As Beni Mısralarına Sofia 2

Hüzünlerim, alıp gitsinler sevinçlerimi
ömrümden ömür gitsin Sofia
Sen gitme..
Boynuma dolayıp tüm iklimsiz dizeleri
bana ülkemin gülüşünü anlat
yolu bitmeyen bir dokusu
sonu gelmeyen bir suskusu
dile düşmeyen bir coşkusu olsun
üşütmesin bu sevdanın çığı
takvimden ginler eksilsin Sofia
yeter ki, Sen eksilme...

İçim içime sığmıyordu, sana sığındım affet
kuyunun boğmadığı Yusuf'um bu aralar
ateşin yakmadığı İbrahim
bir görsen Sofia, kıyametti yüreğim.
Gidişlerim vardı,
bütün ayak izleri sana ait olan
binlerce açıklama belirirdi suretimde
bir gökkuşağı tutardı ellerim.
Rengarenk şarkılar biriktirip avuçlarımda
her sabah, susam olurdun simidime
aç bakışlı martılar misaliydim Sofia
hem beklerdim, hem severdim...

Sen Akdenizimsin Sofia
umutlarımın boğulduğu en derin ummanım
iççekişlerimde haykırıyor bir sensizlik daha
acın hep acıtıyor
ıslanıyor yarım kalmışlıklarım...

Bir yerlerdesin,
biliyorum yine en içten Sen özlüyorsun
zamansız bir çığlık düşüyor gönlüme
hangi kapı açılsa,
mina dağı kadar günahkar esiyorsun...

En çok ben seviyorum seni Sofia
en çok sen götürüyorsun içimdekileri
kim ne derse desin
ikiden kaç çıkarsa çıksın bana sen kalıyorsun
Atilla İlhansız, biraz daha yalnız şiirler Sofia
gözlerinin karası bulaşıyor gecemin siyahına
gitgide, herkese ve herşeye alışıyorsun
ve inan Sofia
ne varlığında, nede yokluğunda ölmüyorsun işte
ölemiyorsun...

Gözlerimden boşalıyorsun gün gün
yüksek sesle susuyorsun
kaç mutsuzluk taşıdım mutlu olabilmek için
görmüyorsun
hangi ara öldünde bu kadar sessiz her yer
söyle Sofia
kaç yalnızlık daha taşıyorsun
ve nolur söyle bahtımın en bilinmezi
kaç gülüşümüze daha, kaçarak ağlıyorsun..!