Asım'ın Nesli

Şiirin Hikayesi; 'Asım'ın nesli... diyordum ya...nesilmiş gerçek:
İşte çiğnetmedi namusunu, çiğnetmeyecek.
Şüheda gövdesi, bir baksana dağlar, taşlar...
O, rüku olmasa, dünyada eğilmez başlar.'**

Ey koca şair;
Ümit ederek yaşadın
Hayalindeki nesli yetiştirmek için çabaladın.

Yaşamın geride muhkem bir kaide;
Örnek almak için mazide
Bıraktın hayat-ı nadide...

Hayatınla, sözlerinle,
Mücadelenle,
Emaneti bırakacağın nesle;
İman dolu kalbinden
Fışkıran ruhu
Kazandırdın, gözlerini
Öteye yummadan önce...

'Allah bu millete bir daha istiklal marşı yazdırmasın' temennin,
Asım'ın nesline güvenin,
Milletine olan sonsuz sevgin,
Vefa dolu kalbin,
İz bırakan ismin,
Netice verecek yediveren gül gibi
Düşmeyecek hayasız ellere bıraktığın emanetin...

Hakka taptıkça milletin
Kaderi olacak istiklal.
Şüheda fışkırdıkça Anadolu'nun bağrından,
Renk verdikçe bayrağa kanından
Bizim olacaktır istikbal...

Ey koca şair;
Nice şiir yazan nadanlar
Senden bihaber
Asım'ın nesli olamayanlar.
Oysa sen;
Yeri geldi kaleminden kan damlattın,
Yeri geldi milletin için ne gurbetler yaşadın,
Milli mücadelede üzerine düşeni bihakkın yaptın,
Yeter ki, millet istikbalde sıkıntı görmesin diye
Kısa ömrünü acılarla, sürgünlerle geçirdin...

Ama ruhun üzülmesin,
İncinip acılar çekmesin
Mesrur ve ümitvar olsun.
Asım'ın nesli yetişti yetişiyor
Bu topraklar uğruna kan döküyor,
Bağımsızlığa gölge düşmesin diye
Canını bir lahza düşünmeden feda ediyor,
Düşünüyor kafa yoruyor,
Kalem oynatıyor,
Ülkenin kalkınması için koşuşturup duruyor,
Hakka ram edip, haksızlığa boyun eğmiyor,
Kendi değerleri ile ruhunu sarmalayıp
Kendi gibi olmaya ant içiyor...

Hülasa; Asım'ın Nesli unutmuyor
Ve seni rahmetle anıyor...

27-12-2011

**Mehmet Akif Ersoy'u Rahmetle anıyorum.