Aşınır İnsan

İmrenme kimseye dışardan bakıp
Hayata direnip aşınır insan
Olmadı feleği peşine takıp
Var olmak kılıcı kuşanır insan

Temiz yürekliye rahat vermezler
Kanatırlar fakat merhem sürmezler
Büyük şaka yapar, gel ki gülmezler
Latifeye bile düşünür insan

Hüzün taze tutar aşk yarasını
Arkadaş edersin kalp narasını
İyi dinle derim bak burasını
Sıyrılır kendinden boşanır insan

Sözüm yok sevipte sevilmeyene
Sevmeyi bilmeyip 'aşk' yok diyene
Her haliyle sevip benimseyene
Sarılmak yaksa da yaşanır insan