Aşiyan

Bir gece vakti

Tuva' ya sürüldüğümde

yere örtü sermiş

acıyı ayıklıyordum

Yüreğimde bir sürü nalin

Bilemedim

nereden başlamalıydım

Rüyalarımdı beni sana çeken

Her tabirde kutsal olanı aradım

Aşiyanım ocağım sırdaşım

Dağları aşmak istedim

İniş çıkışlarda

adındı sayıkladığım

Bana ait olmayan her şeyi

yola s/açmamı istedin

Bohçamdan bir sürü unutkanlık çıkardım

günahı sevabı

iyiyi ve kötüyü

aslında bu normalimdi

Kendimi unuttum bir gün

Hatırlamanın

unutmaktan geçtiğini anladığımda

Sürgünlüğün

sılaya varış olduğunu fısıldadı bulutlar

Her şiirde yeniden unuttum

Bir adın kalmalıydı

Ve yalnız seni yazmalıydım

İçli Anadolu türküleri eşliğinde

Belki bir ney sesinde kaybolmalıydım

Sen

şiirdin iklimimde

Sılaydın

Ve sen

derince özlemektin yüreğimde

Asasız

çobansız

şiirsizdim

Sensizliğimi nasıl anlatsam

Bilmeyi hiç istemedim