Aşiyanda Bülbüllerin Ötmediği,

Yine bir başıma kala kaldım,
İç dünyam böyledir benim,
Yıllardır yalnız yaşadım,
Büyük kalabalıkların içinde,
Bir türlü kalabalığa giremeden,
Şu bir çare zavallı ruhum,
Dağ başı oldu düz ovada,
Aksi bir ceylan oldu,
Güzelim kırda bayırda,
Ele avuca sığmadı bir türlü,
Onu gelip bulan olmadı,
Issız çöllerde bir başına,
Hicranı yaşadı da kimse bilmedi,
Ona ulaştım diyenler yanıldı,
Bu tekliğe çare olan olmadı.
Hem derdine ortağım diyenler,
Tarumar ettiler garip ruhumu,
Her gelen bir parça alıpta gitti,
Seviyorum diyenler çok oldu,
Bin parça oldum parçalar kayıp,
Yine bir başıma kala kaldım,
Kimsesizliğe sevgisizliğe mahkum,
Dört duvar arasında kalmış gibi,
Ne bir ses verenim, ne sevenim,
Aşiyanda bülbüllerin ötmediği,
Bahçesinde mor sümbülün bitmediği,
Söylenen sözün kar etmediği,
Dört duvar arasında kalmış gibi,
Bir başıma kala kaldım sensiz.