Aşk

Aşk kapını çalınca; bekletme, aç!
Sonra…
Uzaklaşmak mı istedi? Güle güle! de...
Y ol ver gitsin

Serabın bülbül sesini kana kana yudumlayıp,
Sarhoş sevda naralarıyla zifiri geceleri inletip
Sen değil misin aşkı yüreğinde büyüten?
Ayıl artık, içme aşkı.
Bu sevdanın küçülmesini de,
Kalbinden yok olup gitmesini de,
Sen sağlarsın… Sadece sen!

Hadi beyaz zambak dön yüzünü güneşe,
O sade asaletinle ışılda sessizce
Asilce sevdiğini dize getir
Güzel şeklin hoş kokunla büyülemek varken
Ne diye sarmaşık gül gibi sıkı sıkı tutunursun
Kükreme kendine gel , aşk sana köle olsun

Belki hiç bir şey derinliğini doldurmayacak
acımasızca kendini hatırlattıkça anılar
Üzerine üzerine gelecek hayat
Ama yinede öyle körü körüne bağlanmak niye
İllaki birşeye bağlanacaksan
Gürgen ağacının gökyüzüyle birleştiği yerde
Aya , güneşe , yıldızlara hatta evrene bağlan
Su misali ak akabildiğin yere.....


Artık ayın şavkina renk katmasada güzel sesiyle
Ayrılık zamanıdır , selametle uğurla
Kulağında kalan hoş melodilerin anısıyla avun
Ruhunun derinliğine in ve dinle
Meltem rüzgarlarında en güzel şarkılarınla
Kulaklarını şenlendiren bülbülü hatırla
Düşün, ya hiç dinlememiş olsaydın o şarkıları
Değerini bilmelisin....


Çok sevdiğin kuzey yıldızını izliyorsun yalnızsın
Ansızın rüzgar esiyor,
Ağaçların yeşeren yaprakları,Onun ezgilerini çalıyorlar
Sen tebessüm içinde kulak veriyorsun ama yalnızsın
Sonra yaz yağmurunda ılık ılık ıslanıyorsun yalnızsın
Martıların semada birleşip kalp çizdiğini izliyorsun
Ve yine yalnızsın....

Hep yapmak istediğin; fakat bir türlü, yapamadığın neydi?
Yapabilirsin çünkü sen, artık yalnızda olsan…
Özgürsün!

Hiç dinlemediğin rüzgarın ,
Yağmurun denizin sesine kulak ver
Varlıklarını algılamadığın güzel renkli
Kelebekleri çiçekleri izle
Tabiyatın çok yönlü güzelliklerinin
Kalbine akmasına izin ver
Ve şimdi



Aşk kapını çalınca; bekletme, aç!
Sonra…
Uzaklaşmak mı istedi?
Güle güle!de...

Yol ver gitsin