Aşk + Ayrılık = Aşk Acısı

Bir fayton ve gökyüzünde usul usul bulutlar..
Adına dair ne varsa şimdi siliyorum sayfamdan..
Penceremin önünde duran kuşlar misali
Uçup gidiyorum hayallerimizden..
Tutmam artık ellerini..
Sen yoksun artık bende..
Olmayacaksın da artık hiçbir şekilde..

Seni atıyorum engin denizlerin dalgalarına
Martılarla dertleş adımı sakın anma..
Duyarsam eğer bir martının dilinde sevdamızı
İnan olsun tanımamazlıktan gelirim bu aşkı..
Bittin artık bende..
Silmek zorundayım bu gönül oyunu içindeki aşkı..
Bıktım med-cezir halinden
Acı veriyorsun yüreğimin sakin sokaklarına
Gönül bahçemi talan ediyorsun dalgalarınla..
Sen ne anlamsız çıktın bu aşk oyununda...

Şimdi hayatım bir denklemin içinde..
Aşk + ayrılık =Aşk acısı olmuşken...
Hangi matematikçi çözer bu aşkın sonucunu
Hangi fizikçi kabul eder aşkın dengesini
Hangi doktor gelir gebe düştüğüm aşkı almaya
Hangi insan dayanır bu ayrılık acısına..
Kim unutmak için her gün yemin eder..
Ve her sabah yeminini bozmak zorunda kalır güneş ışığıyla..
Hangi vasıta daha erken götürür ölüme ..
Kim saklar aşk acısını bu diyarda..
Kim anlar ayrılığın soğuk nefesini..
Başka bir bedenin bitmez sancısını..

Şimdi bu zehir'in panzehiri var mı ..
Bedenimde hücrelerimi çürüten..
Kalbimin derinliklerine kara bulutlar çökelten..
Kan dolaşımını hissettirmeyen..
Vücudumu uyuşturan bu aşk acısı..
Ruhumu alkolik yaptı...
Beynimde sarhoşum artık..
Şimdi bilmediğim sokakların belirsiz adamı..
Kimsesiz çocukların aşkları..
Kaybettiğim duygularımın esiri...
Aşk denkleminde çıkan sonucun ceremesiyim..