Aşk

En saf duygularla sevdim seni
Duygularımı açmamamım sebebi
Kalbimin hızlı hızlı çarpmasıydı belki
Güneş ve ay dostum oldular sensiz günlerde
Sensiz geceleri ve sabahlayışımı tek onlar gördüler
Onlara söyledim sana duyduğum aşkı, sadece onlar dinlediler
Bir de ara sıra sokak kedisiydi dostum
Ona verdiğim ekmek dostluğumuzun simgesiydi
O bilmiyordu sevgi nedir belki de yine de
Anlatıyordum seni ona bakıyordu bana en saf bakışlarla
Belki anlamıyordu ama bakması bile yetiyordu.
Sana duyduğum sevgi o kadar artmış ki sığmaz olmuş bedenime
Taşar olmuş herkese çarpar olmuştu sevgim
Gözlerin gözlerimin önüne gelmesi kör etmişti beni
Dilim senin adını mırıldanmaktan diğer sözcükleri unutmuştu sanki
Tek kalmıştım bu sensiz dünyamda
Bir ben kalmıştım bu dünyada artık kedi de gelmiyordu yanıma
Sensiz geceleri anlattığım ay da bıkmıştı herhalde o da dinlemiyordu beni
Güneş yaz olduğu ya bakamıyorum da anlatamıyorum sevdamı
Şu kocaman dünyada tek kalmış yolcu gibiyim
Ne beni dinleyen bir dadaşım ne de bir arkadaşım var
Nedense hiç azalmıyordu sevgim hiç bakmasan da bana
Aşık mı ne oldum şu yalan dünyada ama anlatacak hiç kimse yok
Artık tek dostum şu dünyada kalemim ve o beyaz kağıt
Söylüyorum kalemime aşkın tanımı söylüyorum
Beyaz kağıt dinliyor dediklerim hiç yorum yapmasa da
Belki de sana iletecek benim en saf duygularımı çok dikkatli dinliyor çünkü