Aşk Acıyla Tanıttı Kendini

Ben aşka; çöl sıcaklarında,
Kazakla yakalanmışım...
Ben sevdanın sokağını çift yön sanıp,
Çıkmaz sokaklara çıkmışım...
Ben yağmurlu bir günde tanımışım aşkı...
Toprak kokusuyla doldurmuşum içimi,
Kısa kollu gençliğimle yok ki üstümde pardüse,
Ben aşka hınzır gökyüzü altında
Titreyerek alışmışım ...
Vedalarla uğurlasamda,
Merhabalarla almışım kapıdan içeri aşkı,
Vurgun yesemde gülmüşüm,
Onsekiz yaşımda solmadan ölmüşüm...
Umutla beklemişim her seferinde,
Bir sonrakini bir öncekiyle kıyaslamamışım...
Bakmamışım arkama...
Yalnızca umut etmişim ben aşka...
Güzel gelecek umuduyla,
Yalnızca direnmişim yalnızlığın karşısında,
Ben aşkı gökyüzünden almışım...
Senin saçların için ödünç yıldızlar,
Duyduğum hisler gibi tertemiz bulutlar,
Hiç kullanılmamış bir mavi boşluk yukarısı,
Bakmaya gücün varsa kaldır başını...
Artık gördüğün yıldızların hepsi benim...!!!
Yalnızca gökyüzündeyim artık...
Sana o kadar uzağım ki...
Gökyüzünü kaplıyor sensizliğim,
Bak yukarı sevgilim...
Artık yıldızların en ışıksızı benim...!!!