Aşk Aşk Olsaydı

Şimdi çok uzaktasın ya..
bilmem
ne düşünürsün
b/aşka söz inceden örülü sararsa örülür duvarları

ister adını sevgi koy istersen kısmet koy
hepsinede minnetim varsa yoksa
sözü saza ayan kol kanat ç/alınsın
sokakları bahçivan sesleri
karanlıkta yanan ateşler kadar yüzüme aydınlığın rojdası görüntü

isteniyorsa ayaz gecelerde
yokluğun soğukların en karlı gecesine bakıyorken
sanki hep baharı gelmiyecek kadar ümitlerimle dolandım

bütün yılların aşkından düşüyordu gözyaşları
ta ki güneşin sabahından
çıkıp gelsen kapımdan ilk görünen endamı gibi yanımda ol sevdiğim

yaralı bereli haldesin
uçmuyor kanadı kırık şerçenin kış mevsiminde
kursağı bir başak düşerse umutları yok olurdu her seferinde

bir gariban türküydü her seferinde
haykırırdın duymayanların sesizliğinden

kimseler görmedi
ne de duymadı kararan bulutları sisinden
ne tanıdın nede gördün ağlayan sesinden
orda avare kalmış bir gariban göreler

kimseler inanmadı öldükten sonra duyalar
bir aşkın ardı sıra
ah olsunlar diyeler
yuh olsun diyeler
ahlara of çektiğim günlerimde

yalnızlığın körlüğünde yıldızlarda kayardı bir uzay sonsuzluğunda
bir tek sen demir kazık denilen kuyruklu yıldızlardan ayrılmayan

bu ülkede ölmekte ucuzdu
sevgide yokluğuna dans ederdi görüntüsü..
aşkın gözyaşı hep nehir gibi b/akar
dağlar ferman dinlesede
aşk ferman dinlemez duyalar
aşk aşk olsaydı....

24*08*13*Karataş*