Aşk Bana Tapar

Sür tahta faytonu kâinattan aşağıya biri daha düşsün.
İnen Leyla olsun; kır atı karayağız delikanlı sürsün.
Tekerleklerinde dönsün bir devir daha, aşkla olsun.
Biri tabut olsun, öbürü bu aşkı onunla birlikte gömsün.

Dokunmayın kalabalıklar aşka, burada cenazesi var.
Kefenlenmiş bedeni, güzelliği Züleyha kadar.
Aşkından soyunmuş bir kadını kim yakmak ister?
Onun kefareti için ağlayan binlerce Yusuf var.

Her mahlûkat zikrini noksansız yerine getirir, ne büyük.
Bazıları vardır ki, onun zikri yanmaktır, ne ağır bir yük.
Bende her tespihte yanmayı istemiştim, kerem beklerim.
Yüküm yanlış; asıl maksadım aşkıma bir imame isterim.

Ölüm, yanmak ve aşk bu: hepsi birbirinden şirin,
Ölüme bile yakışan yerlerimi bana geri verin.
Bilmem ki kalbimin ve beynimin olmadığını bilse Mecnun ne yapar,
Ne yüce bir aşk yaşıyorum; herhalde Ferhat'la gelir bana tapar.