Aşk Bir Ağu Zehirmiş

Çöl güneşi kurutur, aşkla yanan dudağı
Bir can içinde ahu, yanar yanar kavrulur
Yeşeren fidan kurur, kesersen kol budağı
Yel vurduysa bir kere, yaprak düşer savrulur
Yaralıysa bir yürek bilmem nasıl yol bulur

** ** **

Hangi gece saklıyor şafakta ki güneşi
Matem tutuyor kuşlar hiçbirinde yok seda
Kaygısız sabahların kayıp bulunmaz eşi
Takvimler yaprak yaprak haykırışta bir eda
Erilmez yarınlara gül der aşk'ın kardeşi
Çıra yakar geceler, yanar sevda ateşi


Her aşkın sonu ölüm her aşkın sonu hüsran
Bilinmez ki ayrılık can alırken günbegün
Her dem ah u zardasın her günün dolar hicran
Sevenlerde göz yaşı şaçaklanırken bir gün
İnadından doğmayan güneşe edip isyan
Dayan der bağırarak...! içimde ki ses dayan


Gözlerde bir kıyamet, irem gizli gözlerden
Bakmasıyla görmesi, say ki yürekte cahim
En acı kelimeler, dökülürken sözlerden
Gökten yağan rahmette söndüremez ne vahim
Riyakar bakışları, ayırırken yüzlerden
Silkelenip sıyrıldım, o yandığım közlerden


Çaresi bulunmazmış gezsen lokman hekimde
Geçte olsa anladım, aşk; bir ağu zehirmiş
Şevk ile meşk ederken bedende ki çekimde
Yanılgı bir yansıma, yanıltan ne mahirmiş
Kalmamış hatırası, geçmişlerden silinmiş
O benim can verdiğim artık canım değilmiş



ŞİİRLERİN ŞAİRİ...