Aşk Bir Hipnozdur

Sahipsiz dolanırken,
‘Yüreğimi sevdana himaye et, derdi' de anlamazdım.
____

Sabahın dürüstlüğü müdür nedir;
Bilincin ışıklarını açıp geceyi yok ettiği an!..


Hayatımda gördüğüm en karanlık yağmur bulutuydu
Israrcı bir serpintinin asılı kalmış şehrindeydim
İsteğim sırılsıklam kaçmaktı.


Boynumda ıslak bir tülle boğulur gibi
Gördüğüm en şeytani türden bir panayır
Kuru kalabilme çabası mıydı
Yarattığım bu karmaşık göz bağcılığı?


Sınırları içinde bir illüzyon
Küçük bir sahne önü
Hipnoz edilmiş kuklalar,
Ahlak dersi veren saçma bir piyes.


Aydınlanmayı kaldırabilirim
Değişecekse tamamen dünyam!


Hava kararmış ve yoğunlaşmış
Sahnede beliren saydam tayflar
İşte yine o meramımın merkezinde
Ele geçirmiş orgun zihnim.


Bunlar hazana eş acınası bedenler
Alacalı koyu kırmızıları iç içe geçmiş
Takılmışlar bir direğe itiraz etmeden
Kostüm giyinmiş aktörler.


Kirli beyaz bir tentenin altında
Görsem de kurgusal
Hatırlıyor zihnim
Rüzgarda çırpınan bir el
Yardım teklif ediyor
Rengi soyut beyaza yakın.


Duygusuzca
Belki de mecazi
Yazarken vaziyeti kaç badireler atlatmışım
Sanırım aşk bir hipnoz!


Yazmanın meşkine asabım bozuk
Rüyam karman çorman...


Bir saman çöpü çeksem
Kanıtlar mı suç ortağımın göz kırpışını
Ağzımdan dehşet dolu nida çıkışını.

Sonuçta
Mutlu son diye bir şey olmalı!