Aşk Bizi Şair Yazdıklarımızı Şiir Eyledi

/Zaman zaman annenin sırtında taşıdığı bebek gibiydi aşk,
Bazen çaresiz, bazen başına buyruk/

...Zamanın biri ve diğeri aynıydı hep hayatta
Aşk sevseydi zaten beni
Ne ben olurdum şimdi, ne de şair yüreğim...

Yaşarken ilkbaharın güzel yüzünü
Ve de usul usul söylediğin sevda türküsü
Çalınırken kulağıma,
Aşk inmişti dünyaya,
Elinde bitmiş tenlerin keskin mürekkebiyle,
Yazdırırken vahiylerini yıldızlara,
Aşk bizi şair,
Yazdıklarımızı da şiir eylemişti
Ve biz yangınlara girerken
Son vahiylerinden birisi, bizim acılarımız içindi
Anlaşıldı,
Bu çaresiz, bir o kadar da başına buyruk aşk
Yine bizi edecekti,
Aşkından deliye dönmüş bir tarumar...

/duyduğum yaprakların, gece sohbetlerinde edilen muhabbetler,
Hep bizim içindi, kelebek ömrünün son demlerindeki dilekler/

Geç vakitte gelen aşkın misafiri gibiydi
Şiirime giren cilveli kuşlar,
Ki onlar bile koşarlarken birbirlerine
Aşk gelir sanmıştık,
(Yanılmışız)
Ve biz
Nerden bilecektik ki
Aşkın yaprakların damarında saklı olduğunu,
...
Bilemezdik.


Aşkın gökyüzüne çıkıp bizi izlediği kadar,
Gerçekti benim de, şair yüreğimin ettiği son dualar...

/Zaten büyüdükçe anne sözünden çıkardı aşk,
Ne ?gel' den anlardı, ne de ?kal' dan.../


10.04.11