Aşk Dediğin Aptal Bir Bilmece

Bir gece yarısı düştün gönlüme,
Her yer siyah,zifiri karanlık,
Aşk dediğin aptal bir bilmece,
Ve birden doğdun günüme,

Baharlar kıskandı gözlerinin yeşilini,
Ve ben seni çektim her nefeste içime,
Aşk dediğin aptal bir bilmece
Ama sen güzelsin yine de.

İnanmak alışmaktan daha kolay,
Beklemek yalnızlıktan,
Süslemek rüyalarımı her gece,
Bu en kolay.

Şimdi bir yağmurun koynunda gece oluyor
Yine karanlık yine sessiz
Ben gidiyorum,
Düştüğün yere,düşlerime...

Sesi mi duymak mı imkansız,
Rüzgarlara sarıldım gidiyorum.
Ve biliyorum dönmek yok geriye
Aşk dediğin aptal bir bilmece.