Aşk Dokununca Sana

Kirpiklerin serilmiş gözlerime
İlmeklerin düğüm düğüm boğazımda
Boğazlanan her iç çekişte
Hiçlik işte sadece
Öylece kendini teslim eden rüzgara.

/İstemsiz yokoluşlar yaşamaktayım.../

Krizlerin içinde bir çıkıntı
Bir firar gözler ötesine
Gönlüne bir darbe
Her tuşta biraz daha tükenen
Bir klavye belki
Yazdıkça pasballaşan
Vurdukça gönül sahiline med cezir
Kayganlığında yaşamın
Islak birazda,
kararsız...

İm
Aramaktan yoruldun
Verim ?
Sonuçsuzdun,
Taneler cüze erişmede aciz
Sadece sineksi bir taciz
Uçmaları tokatlarla karşılanan
Ölüme kanat
Lakin uğraşana inat
Aşk mı
At onu... at....

Sevgi bir yumak oldu
Kedilere oyuncak oldu
Dönen dünya, felek mi ya
Gerçekleşecek mi rüya ?