Aşk Geceye Ağlar

Bilirim!

Aşk geceye ağlar...



Efsunlu lir titreşimlerinden öte
Sıyrılır venüs çıplak teninden
İner gece ayın eteklerine
Islıkla karışır rüzgara Apollo

Açılımında leylak rengi beyazlarla
Yürüdükçe yolunda kirlense de aşk
Bebeksi gözlerde en safı nazar
İblise döner tan kırmızı dudaklar

Yorgunsu viran bir patika başlangıcı
Dumanında al benili söylemlerle
Çalınsa diye beklemekten küflenmiş
Sarı tokmaklı gül dalından girizgah

Üstünde hep gece düş erilen
Sırılsıklam yanılgılar ateşte
Bağırır deli dolu çığlıklarla
Sükût her daim titremeler

Temsilde gölge soylu laf uzatımlarına
Kim söyler ki el cordobes tiradını ?

Küs kuşları sohbetlerini
Fırdöndü serzenişler sarıyor da
Umarsız bir geçkinlik örtüyor geceyi



Düşünsedim!

Belki bendim
Belki de bir tutam hodan

Düşte aşkın es noktası...