Aşk Hep Kâfi Değil

Boya karanlıklara
Görmek istemiyorum gidişini
Sessizce terk et beni
Dokunma bana.

Sen gibi,
Ben gibi,
İstanbul gibi...
Kalabalıklara boğ,
Ve git.
Dönme geri.

Yabancıyım hala
Sana, bana,
İstanbul'a...
Sevmiştim ama
Boşver git.

Karasal bir iklim bırak yine,
Masmavi denize inat...
Gökyüzünden bana ne!
Kırmızı olsun, sen kanat.

Türküler vursun zülfüme
Ağlayayım ölesiye
Gözyaşlarıma yoldaş olsun Marmara
Maviler dolsun her yere
Sen git!

Düşünme bir an,
Beni şimdi sil!
Her derde dermandır zaman,
Aşk hep kâfi değil...