Aşk İbadeti

Kara bir koridordu dünya
ışıksız,pis,köhne
sağa sola çarpıp
dizlerimi kanattığım
ellerinden tutup uzağa fırlatıldığım

ışığını yitirmiş bir yıldızken gökyüzü
parmaklarının ucunda güneşi yaktın sen
içimi ısıttın
gün doğdurdun üzerime
bundan böyle
ömrümün hudutu
senin
nefes aldığın sokaklarla çevrilir
hayat artık bana senin gözlerinden ibarettir
ey sevgili,ey göz nuru
bu sakız damlası
badem karası gözlerin
benim kuru ömrümün şerbetidir

ruhumun yeşil bulutları
aramızdaki aşk diye filizlenen tohuma
daha kaç avuç yağmur taşır
bu sızı nedir,bu düş nedir
aşk'ı ibadet edinene ne denir
öğreniyorum.....

içimdeki bu karanfil kokulu reyhan hal
yüzümdeki gül kokusu bu gülücük
senin ruhundan bir nurdur
mabedimdeki bu aşk ibadeti kaç rekat daha sürer bilmiyorum....