Aşk İçin Değer mi

"kitabın en orta yerinde, uzunca bir mısraydın
ben okudukça sen sayfalarda k/aydın..."

herkesin hayal dediği o adam sendin
şair yalan söylemez, işte yine geldin
arabulucu sayfalarda, s/essizce gezindin
gidişine mazeret gecenin son vakti oldu
sana şafak; imsaklar, bana mezar oldu

aşk geceyi sever bilirsin
gece söylenir tütsülenmiş sözler
kurtlar ulurken, en güzel ezgiler
kutsallığı aşkın, ruhunu gecede g/izler
geceye ayna yüreğin oldu
sana zulüm; sevdalar, bana hayat oldu

aşkı anlatan kitaplarda
senle ben arasında fark yoktu
seni ç/evirdim, pişsin diye mısralar
şair dediğin, anlatamadıklarımızı yazar
sen d/olup t/aştın, aşk her şeyiyle "sen" oldu
aşkın sendeki adı; v/edalar, bende h/atalar oldu

bir iyilik yaptım kendime
aşktan sonra bende her şey hür oldu
biraz hamlıktan sonra, pişmenin adı zaman
hayallerin adı hazan oldu
ben güzde doğdum sevgili
dökülüp toprağa beklerim seni

sen de b/ekle beni!
kitabın orta yerinde
sarı yapraklar dökülürken
toprağı titreten s/este
bir kuş fısıldayacak sana adımı
toprağın altında kan/ayan aşkımı
bir şair hasretiyle, bekle yeş/ermemi

aşk demlenince adın fışkıracak
sen sussan bile renklerin konuşacak
belki ne sen, ne ben kalacağım
sayfanın orta yerinde hala seni arayacağım
şair yalan söylemez, uzun mısrada gizli adın
okudukça seni daha iyi anladım

tutmak istesem yine kayar mısın ellerimden?
ay bu gece çok parlak, yüreğime doğar mısın yeniden?

kitabın son cümlesi
"Aşk için yenilgiye değer..."

seni sevdikten sonra
her zaferden, yenik döndüm
her seferden sensiz
yüreğimi verdikçe bunu daha iyi anladım

sen söyle şair!
aşk için değer mi?