Aşk İşkencesi

Sus konuşma artık
Bu sesleniş bizi gözyaşları içinde boğar
Yıpratma kendini bu kadar
Ne söylesek bir tesiri yok nasıl olsa
Kelimeleri harcamayalım bu harap meseleye
Eski bir şarap şişesi gibi şimdi yalnızlığım
Yere yığılı yatan bir şaşal gibi eriyor yüreğim
Yorgun çok harap bu aşk denen illet
Bir bırakmıyor beni, ah bir bırakmıyor beni
Sarmış sarmalamış boğuyor gençliğimi
Susalım konuşmayalım ne olur artık
Ne kadar zalimce bu gönül işkencesi
Varalım artık nizama, çekilelim bu kadar nefes yeter
Bir ağaç gövdesi, bir kefen gibi
Saralım sarmayalım toprağa gel gel ikimizi...


Sedat BAHÇACIOĞLU

01.05.2012 18.15