Aşk Kan Ağlıyor

Ay kırıkları düşerken suya
Ağlarız,
Şarkıları susturur
Hüzzam

Dudağımızda zifirleşen zıvana
Anason damlar bıyıklarımızdan
O malum kayaya.

Sevdik bu halimizi be gülüm
Suskun hilaller içip, efkâr gömmeyi yakamoza
Yırtık urbalar kuşanıp
Martılarla çığlık atmaya


Sakalımızı kirlettik biz
Her prematüre şafakta
İstavrit kokusuyla...


Gittin/m

Kırıldı bileklerimde kelepçe
Gemini koparan kısrak misali
Savruldum pejmürde gecelere

Yavan hayaller kurdum
Yalpalarımı bırakıp kumsala.


İhtilalmiş meğer sensizlik
Ben usanmaz devrimci
Meğer ne özgürmüşüm , ne benmişim böyle ben
Uzun kollu gömlekler giyerken.

Süslerin soyuluyor sevgili
Yıldız şavkı vururken üzerimden
Bıyıklarıma asılıyor karanlık

Ben siyahı keşfediyorum
Unuttuğum türküleri yeniden ezberlerken
Curanın tellerinde titretiyorum aşkı

Aşk kan ağlıyor
Şehrin çeşmelerinden...



Ay kırıkları düşerken suya
Ağlarız,
Şarkıları susturur
Hüzzam.