Aşk Keskindir

geriye döner her şey resimler oynaktır
ben yoksul kalırım önümden yürür yalnızlıklarım
böyledir etkisi kalır biraz aldığın darbelerin
biraz dediğime bakma
aşk insanı yaralar kalıcıdır ölümsüzlüğü
loş ışıkların ortasında
daha dur bakalım
bu başlangıç
sabırsızdır intiharların

ben birinin beline sarılırım bu sarılma sonsuzluğa uzanır
güneşin bakışlarında o yârin sönük ışıltılarını görürüm
hey Allah'ım ben neden bu kadar çok ölürüm

çıkarım bir yataktan genellikle sayıklarım yıldızları
arkamdan sessizce örtülür tüm kapılar kaçaktır
ben sevişerek iyileşmeye çalışırım
ve unutacağımı söylemlerimi
kendime öykünemem abanamam bir usturayla boğazıma
ne zaman ölmeye çalışsam beceremem

yine de
her uyandığım yabancı yatakta
yine de her buğulu sabahta
biraz " Sen Affetsen " bakışı bırakırım
ama gel gör ki ben
her defasında yanılırım