Aşk Kimliksiz Kaldi
Zamansız bir cümle düşüverdi
Titreyen dudaklarından kadının
Söylenecek söz kalmamıştı artık
Saklandı akşamın bütün sesleri kuytu köşelere
Bir kayık sallanarak geçti gecenin içinden
Sarhoş mısralar yola çıkmıştı çoktan
Dokundu adam elleriyle denize
Sustu
Geceye yürüyordu saatler
Üşüyen sorular geldi aklına
Sabah öyle uzaktı ki
Ve öyle uzaktı ki yıldızlar
Korkuyla karışık bir telaş kapladı her yanını
Zamansız bir cümle düşüverdi
Güllerin üzerine
Aşk kimliksiz kaldı
Tam da mayısı giyiniyordu ağaçlar
Anlamını bulduğunu sanmıştı adam hayatının
Yanılmıştı
Anlamsızca seyretti önünden geçip gidenleri
Elleriyle dokundu yüzüne
Soğuktu
Tam da mayısı giyiniyordu ağaçlar Anlamını bulduğunu sanmıştı adam hayatının Yanılmıştı Anlamsızca seyretti önünden geçip gidenleri Elleriyle dokundu yüzüne Soğuktu
hüzün, sitem ve duygu yüklü şiirin şairine selam olsun kutluyorum saygılarımla
İçi kalabalık, şehir yalnız, dışı kalabalıksa da insan yalnız.....yalnızlığın tadı da her zaman buruk...ve bu tadı veren şiir de incilik...kutlarım
çok güzeldi inciye layık olmuş duyguyu çok güzel yansıtmışsın çok tebrik ederim.👍
"Zamansız bir cümle düşüverdi Güllerin üzerine Aşk kimliksiz kaldı"
Güzel şiirini kutlarım Oktay Cura👍
Körfez aradı gözlerim göremedim ben selam göndereyim istedim..
Yazdığım yorum bu güzel şiiri anlatmakta yetersizdi sildim yazdıklarımı.
Tek kelimeyle muhteşemdi.