Aşk kuyusu

Yüreğimin serinliğinin önünde dur !
yaz sıcakları adını duymuş geliyor.
Mayınlar örülmüş kirpiklerime bak
Her kırpmada yaralanıyorum
Ağlamak diyorlar buna
Ben ise sensizliğe
Ödediğim bedel diyorum...

Gece, siyahlık örecek yüzlerimize
Bir fener yakıp yollasak gökyüzüne
Dünya kutlayacak ömürlerimizi
Jilet yarası gibi derin derin
İşleyecek ruhlarımızın bedenine
Kanatacak belki de umutlarımızın yaralarını
Hatta, hayaller düşecek yatağa
Burnu sümüklü teselliler verecekler
Öyle uyuyacağız...

Biliyorum
Güvercinlerin bacağına bağladığımız aşklar
Tek tek düşmüş başka senlere
Bense başka umutlar kustum, yorgun sokakların
Sen kokan kaldırımlarında...

Mutluluk şimdi darağacında sallanan bir beden aslında
Fermanını yazmış gözlerin
Hatta sela diye
Kendine iyi bak deyişin okunuyor şimdi
Bir duada ben okuyorum
Vuruyorlar taburesine !
Ve ayrılık başlıyor...

Biliyorum
Sen severek söylediğim tek yalansın
Gerçek gibi ama gerçeğe çok uzak kentlerde yaşayan...
Akdeniz kadar mavi
İzmir kadar beyazsın bana...

Öyle mutlu insanlar görüyorum ki
Sormadan edemiyorum onlara
'' O pembe gözlükleri kaça aldınız ?''
Bir ömür'e diyorlar
Bende o da kalmadı diyorum,
Gölgemden çekip gidiyorum..

Evet aslında ben de yaralıyım !
Mesela, adı konmamış bir hastalığım var
İsminin baş harfini duysam
Ya da diğer harfini
Hatta ismini anacak bir bahanem olsa
Cinnet geçiriyor hasret türkülerim
Ve ben satır aralarında ölüm yıl dönümümü kutluyorum...

Biliyorum
Cehenneme almayacaklar beni
Çünkü en büyük sevabı işledim
Seni sevdim mesela
Ve 365 gün sen orucu tuttum
5 vakit aklımda kıldım seni
Sen de
Dün kurban ettin beni, ayrılık şarkılarına..

Sana bahşettiğim beni göremedin
Altın tepsilerde sunmuştum özlemlerimi sana
Altını aldın, üstü bende kaldı hasretlerimin...

Dudaklarıma yazdığım günlüğümü bulup
Okumuştun ya hani dudaklarınla
Hep seni yazmıştım...

Senden sonra
Mühürledi yüreğim dudaklarımı
Hiç bir aşk açamayacak artık !
Hiç bir sevda yazamayacak kendi ismini.


Biliyorum
Geçmiş, geçmeyecek ardımızdan
Anılarımız ağlayacak ellerinde zamanın mendili
Bir bir silecekler
Yanaklarımızda ki parmak izlerimizi..

Gizli özne olarak kalma bağrımda !
Üşüdüğüm gecelerde
Sıcaklığın öznesi ol yine !
Gökyüzünün mavisi
Bulutlar kadar temiz ol
Ve korkularımdan çıkar beni !
Kahramanım ol, omuzunda yer ver bana...

Ah biliyorum ey yar !
Ayın ışığı kavuruyor tenimi !
Sen yanıkları oluşuyor bir müddet sonra
Acıyor acı halime
Acınası, acılarımla...

//

Aşk kuyusuna düştü bir ben !
Sesim yankılanır rüzgarında
Ve sensizlik kadar zifiridir
Ölümü beklerim...

Oysa ki
Gözüne kestirdin önce beni
Sonra ömrümü diktin ömrüne...
Biliyordum.
Dikişleri sağlam değildi aşkın
Koptu/k hemen ardından...

Ben biliyorum da
Sen biliyor musun ?
Yüreğim bozuk plak şimdilerde
Kalbime hep seni ç/alıyor...