Aşk Masalında Son

güzel masalın çirkin sonundaki çirkin şiir...


niye bilmiyorum
kıskanıyorum seni
oysa gerçekten sevmişmiydim ki
bilemiyorum
cevabı yok bu sorunun ben de
sen de var mı ki...

yorgunluğumun üstüne doğdun sen
ferahladı içim
sevincim oldun
yürek dolusu
güldüm yalnızca seninle
çok şükür hiç ağlamadım
ilk defa bir sevgilinin gözlerinde....

bir ayrıldık bir barıştık
sonra aniden bittik
ne başlarken
ne biterken
bu sıfatsız ilişkide
kendimize bir ad bulamadık...

oysa sen bir kez bile söylememiştin
bitmeliyiz diye
çünkü şekerle kaplıydı dilin
acılara kapalı
ama ben onlarca kez söylemiştim
bitmeli diye...

lakin ne sen demezken
ne de ben derken
biz bitmedik
ansızın gelen zaman yok etti bizi
bir de benim yüreğimdeki aşk
yüreğim seni aldattı
engel olamadık...


ben başkasına
sen başkasına aittin aslında
biliyordum
biliyordun
belki de bu yüzden zaman diyordun
anladım haklıydın...

ama tuhaf,
burkuluyor artık içim
yüreğini okudukça
konun ben olmayınca
kıskanıyor muyum ne ?
galiba evet...

geceleri gündüz yaparken
aradaki mesafeleri aldırmadan
sen ve ben
birden yok olduk günlerde
ve bir daha hiç karşılaşmadık
ne yer de ne gök de
ne de sevda sayfalarında...


zaten yalnızca
şiirlerde karşılaştık
ki zaten orda yaşadık orda öldük
biz masaldık...

gerçek değil
bir nevi yalandık
iki hayali kahramanken
Bu Aşk Masalının sonunda
hiç olduk...

10 Ekim 2011
S.Hisar/İZMİR
[email protected].?~~