Aşk Neydi!

Aşk, Yunus'un çıktığı selamet sahiliydi.
Tufandan sonra Nuh'un gemisinin oturduğu dağın eteği de aşktı.
İbrahim'in yüreğinde yanan da aşktı.
Bilemedim, Nemrut'un yaktığı ateş neydi?



Peki, Musa'nın asası neydi?
Aşk değil miydi?
Nefsin sihirbazlığının bütün hayallerini bir anda yutuvermişti hani...



Aşk, toprakla yoğrulmuştu da insan olmuştu hani,
İnsan aşka boyanmıştı da kul olmuştu ya hani...



Bildin mi?
Evet... Evet, sevmeden kul olunmaz bu yüzden,
İnsan, ancak sevdiğinin kulu kölesidir bu yüzden.
Bu yüzdendir ki sevgisiz kulluk, riyakârlık ve aldanıştır.
Taş ancak sevgiyle çözülür, taş kalbi toprak olur,
Toprağın özü sevgiden hâsıl bin bir çiçeğe azık olur.



Gül niçin sevilir?
Sevgiden var edildiği için mi?
Bu yüzden mi sevgiliye gül verilir?
Oysa gül dikenlidir...
Güle dokunmak için dikenlere bulaşmak mı gerekir?
Yok, mudur başka çaresi!
Evet... Evet, aşkın yolu dikenlidir,
Sarptır, çilelidir.
Nefsi kanatmadan, kanı akıtmadan sevgi gülüne erişilmez, öyle değil mi?



_Söylediler:

Yaralıdır sevenin kalbi,
Her an bir başka türlü kanar sevenin kalbi.
Hasret ateşiyle yanan kalbe sevgili girdi mi?
Yemyeşil cennet olur sevenin kalbi.



Ve sen...
Sen, benim Nemrutlaşan nefsimde yanan
kin, kıskançlık ve kibir ateşi;
Sen... Sen ancak İbrahim'i bir aşkla silinebilirsin
Ancak...