Aşk Ölmek Gibidir
Aşk biraz ölmek gibidir
Yüzükteki zehri ikiye bölüp
Kıvranarak ölmek başka şehirlerde...
Şimdi gözlerinden başlamak isterdim
Ama hiç tanımadım onları
Okyanusunda can çekişmedim
Ok gibi saplanmadı hiçbir bakışın
Yandım sadece
Denizler taştı, sönmedim
Umutları sürükledi dalgalar
Hiç bilmedim!
Aşk biraz ölmek gibidir
Bir top kefen parası biriktirememiş
Bir yoksul gibi acizce göç ederek...
Şimdi ellerini anlatmak isterdim
Parmak aralarımda kaskatı kesilen hevesle
Ama, ama hiç ellerine dokunmadım ki
Pamuk ipliklerine sardım avuçlarımı
Şefkat ve merhamet nasıl yürür yüreğe
Anlamaya çalıştım!
Aşk biraz ölmek gibidir
Rahmet yağmurlarında yıkanarak son kez
Azılı bir cellada boyun eğmek çaresizce...
Şimdi gülüşünde sabitlemek isterdim kalemi
Kağıdı ucundan tutuşturur gibi
Aynalar hiç dürüst olmadı ki
Göremedim yüzündeki sevinci
Hissettim sadece çukurlaşan kemiklerini
Ölsem oraya gömün dediğim gamzelerine
Dokunamadım ki!
Aşk ölmek gibidir
Birazı fazla
Sevda varken can ağır insana
Fırından çıkmış taze ekmeği bölüşür gibi
Burcu burcu tatmak ölümü
Hiç tanımadığın yarin yürek kuytusunda
Sessizce kapamaktır hayata gözlerini!
Aşk biraz ölmek gibidir Hiç tanımadığın yarin yürek kuytusunda Sessizce kapamaktır hayata gözlerini!👍👍👍çok güzel bir şiirdi şairem kutlarım
"aşk ölmek gibidir" elbet bir taraftan, bir taraftan ise "ölmeyi, ölebilmeyi" bile romantikleştiren bir olgu... belki varolmanın tek gerçeği "ölme"yi doğal hale getirmesindendir ki yaşanması da başlı başına güzel...saygılar, tebrikler
Aşk üzerine ilham, buruk ve hüzünlü, ama olsun, güzeldi 👍👍 Kutlarım paylaşan yüreği 🙂
Tebriklerimi sunmadan gecemeyecegim, Tebrik ederim siirinde kendimi bulabildigim icin ve okurken zevk verdigi icin!
Süpersiniz şairem geceye mıh çakıldı şiir.
😙