Aşk Oyunu

senle ben
oyun oynadık sadece
ebe bendim
sobeliyen sendin
kapadım gözlerimi saydım
birden yirmiye kadar zaten fazlada sayamazdım
karıştırmıştım rakamları onbeş dokuz onyedi yirmi diye
sağımdaki solumdaki arkamdaki sobe açtım gözlerimi
aramaya başlıyınca seni ilk seni sobe edecektim
diger çocuklar umrumda degildi
her baktığm yerde yoksun
gözüm doluyor sol yanım acıyor
bilmem nedendir
direndim tutamadım bir pınar gibi boşaldı gözyaşım
sen yoktun
sanki kaybettim olmayacaksın bir daha
avazım cıktığı kadar ismini haykırmışım
dile düştüm aşık diye
soluk olmuştu güneş gözümde
yıldızlar yoktu
bahcedeki kırmızı gül
solacak gibi duruyor
üzgündüm sevgim yetmiyordu ikinize
birini korumam lazımdı
gürlüyen gök gürüntüsünden
yıldızlar dükülür bulutlardan
gül yaprakları toprağa,,
oyundu yaşamak
çocuk olmak büyümek
göçüp gitmek uzağa kaybolmak
hikayenin tam ortasında
kural tanımadan oyun bozmak
hiç bir şey kaybetmeden yarına adım atmak
geçmişi unutup
bu gün cıplak doğmak
yeniden sahne almak vazgeçmeden
aşk oyunu oynamak,,,,,