Aşk Romanı

ben bu romanı iki kez okudum
ilki yıllar önceydi,dinleyen sen!
mevsim bahardı, aylardan nisan
mayıstı belki...
ne çiçekleri kokluyorduk
ne yıldızlara bakıyorduk
yıldızlar da neydi!
bana göre sen
sana göre ben
yıldızdık zaten....

hatırla!
eli kılıçlı kahramanıydık çekilen filmlerin
kesiyorduk zamanı orta yerinden
korkumuz yoktu kimseden, dünya bizimdi...
düşüyorduk üstüne gökyüzünden
hangi haritaya olursa olsun fark etmezdi.

yatak yapmıştık ikimize ağaç diplerinden
adımızı yazmıştık gövdelerine
sonra da sarılmıştık birbirimize sarılır gibi
ne güzel!...

şimdi soruyorum kendime
-ne kaldı geriye o günlerden-

ben bu romanı iki kez okudum
ikincisi şimdi, sen değilsin dinleyen
mevsim hazan, aylardan eylül
ekim belki...
bak! çiçekleri kokluyorum
yaprakları topluyorum, dökülen
adımız silinmiş gövdesindeki, ağlıyorum...
yıldızlara bakıyorum, yerine gelmişler
sana göre ben
bana göre sen
yıldız değilmişiz meğer
şaşıyorum! ...

aslında
ne eli kılıçlı kahramanıydık çekilen filmlerin
ne de dünyayı bize vermişlerdi
haritada yer bulamamıştık zaten...

tek farkı var okunan romanın
okuyan bendim hala
değişmişti artık dinleyen.

ey sevdiğim! ..
hazanımın bahar yeli!
eylülden, ekimden esen...
aynı romanı okuyoruz da, ne garip!
sayfalarda buluşamadık
hangi sayfada kaldın sen
hangi sayfada kaldın sen!...