Aşk ve Yalan

ne anlarım öyle süslü kelimelerden ne de bilirim,
ben içimden geleni dökerim,
benim derdim tek sensin bu hayatta
elimde kalemim varsa,birde senin yokluğun varsa buralarda
o zaman ben içimi dökerim bembeyaz bir kağıda

anlatmak zor gelsede aşkı,
anlatmayı da bilirim,

kim anlatamaz ki aşkı,
hangi insan aşık olmamıştır ki,
hangi insan aşkı bulupta acı çekmemiştir ki,

biliyorum kelimeler,basit cümleler yalın,
biliyorum aşkın bu kadar basit anlatılamayacağını,
biliyorum çünkü aşkı tanıyorum,

insan aşkı bir kere yaşar,
o geldiğinde ellerin titrer,kalbin öyle bir atar ki,
karşındakine söyleyecek bir şey bulamassın,
sürekli onu düşünür sürekli onu görmek istersin,

tek bir kelime bile bu duyguyu anlatamaz bazen,
sönük kalır kelimeler konuşamazsın,
bazen içinde yaşar saklarsın,bazende dışa vurursun aşkını,
tek korkun sevgının karsılıksız kalmasıdır,

korkma korkma aşk dediğin bu kadar kolay bitmez,
acı çekmen gerek,
geceleri uykusuzluktan yüzünde yorgunluk,üzerinde halsızlık,
gündüzleri düşünüp düşünüp aklının aklından gitmesi gerekir,
bu kadar kolay değildir aşkını gömmek...

üzerine dağları da yığsan unutamassın sevdiysen,
unutamassın seviyorsan unutmak istediğin tek şey olur aklında,
sevdiğinin seni sevmediğni unutmaktır sadece,
beklersin o günü aşkın seni unutacağı günü,
işte o gün unuttum dersin ama nafiledir bu yakarışlar,
bir kıvılcım gelir ve yine o eski sen olursun...