Aşk Yalnızlığı

Kederliyim,
içimdeki hıçkırık seline kapıldım
azgın yolların alınganlığı kadarım
ölüp ölüp dirilen sokaklar gibiyim
beni bırakma desem
manası yüreğimde gizli
çekilmez gönül penceresi...

Sen!
ah sen
tellerimde dolaşan posta güvercinim
gözlerimden taşıyor ağustos sonu yokluğun
elime sen diye aldığım kalemim
bir başka yazıyor şimdi
incecik bir daldın
ellerimden uzak
tutmaya çalıştıkça
terledi avuçlarım....

Sensizliği işliyorum gönül defterime
perişanım, boğuldum
hırçınlaşan yanlarımı soy tırnağınla
tutukla yalnızlığımı
mesafenden yalın ayak kaçan korkaklığımla
suçla inançlarımı
aşağıla
sensizliğe düşüp kalkan kirpiklerimi
zehir gibi acı
ayrılık sürdüm
nikotin tadında dudaklarıma
yaktı kavurdu beni....

Tükettik bitirdik aşkı
alnımızın çatından vurulduk
bir astım krizi kadar nefessiz bıraktık
migren ağrısı kadar sızlattık
bitkin solgun bıraktık
birbirinden ayrı bağımsız
parça parça döküldük mesafeye
bundan sonra
dünyanın tüm dillerini su gibi içsek nafile
dekoltesi derin utanmaz geceleri
terbiye edemedik....

Kaldır başını
sustuğun yerde sessizlik infilak etti
gecelerin sırıtan karanlığında kaldı
son bir defa dokun kalbimin duvarlarına
yüreğim bakışlarına demir atamadan
yolun felaketim oldu
küf kokulu duvarlara çiviledim anıları
yitirdim
solgun fotoğraflarda kalmış
asude yılları....

Giyim kuşamı bir çocuk kıyafetiyle
süsleyip püsledik bu aşkı
ben her geçen gün küçüldüm içinde
ağzı süt kokan çocuklar büyüdü
aynadaki aksimiz tükürsün yüzümüze
arabesk yüreğimizin matemine kapıldık....

Tuttun ayrılığın elinden
tecrübesiz değil artık
sana gitme diyemeden
dara düşen avuç çizgilerimi boyadı engeller
artık homurdanmasın kader
yokluğuna üşüyen
buz kesen ellerim düştü...

Bir başka mevsime
senli düşer mi düşlerim
sakar tebessümlerimi dudaklarıma gömerek
susuyorum........