Aşk Yosunu

gölgeler arasındayım
çıkamıyorum karanlıktan
kayboluyorum
daha da derinlere gidiyorum
hiç kimsenin bulamayacağı bucaklarda
beni bulmaya çalışıyorum

o zifiri karanlıkta bile
tek bir şeyi arıyorum
ama ne çare
sen beni görmeyince
o vakit karanlığa yuvarlanıyorum
kara bir bulut kaplıyor o an bedenimi
ne sen beni göreliyorsun
ne de ben kendimi
iş işten geçiyorken

hep bir umut ışığı yakıyorum kendime
o malum günden beri
hep belki diyorum
ama belki demekten öteye de geçemiyorum
kalbimi aşk yosunu kaplamış
ne yaparsam yapayım
söküp atamıyorum

26 Eylül 2009 41 şiiri var.
Yorumlar (1)
  • 15 yıl önce

    herkes bir umut ışığı yakmalıdır yinede kendine..

    güzel bir duygu aktarımıydı kutlarım