Aşk Ziya

bu yolculuğa senin için çıkarım bıyığım sakalım olur
aynalı konsollar güzeldir onları sev
uzun olsun isterim kompartımanları besleyen şarkı
bilsinler ki maviyi çok özlüyorsun
bende öyle yapıyorum şimdi pencereler inik perdeler çekik
mısır tarlasını geçiyorum buğday tarlasını da onu da onuda
eller gökler yankılar selviler nehirler gülen yamaçlar
nefesinle selamlıyorum hepsini
gülüşüne kapanıp yetiniyorum
ama yetmiyor uzun uzadı harfler kurcalıyor aklımı
uyuyabilsem ya hiç bir şey düşünmeden
hayalimde kısalan etek boyunu
omuzunu dişleyen ayı
sana sarılınca verilmiş dünyayı ödül bilsem
kalbime sözüm geçmiyor oldu olası kendince çarpma
yorgunluk sızısı uyur gezer harflerle garip melodiler
hasretinin çelik sesiyle düşer raylara
açılır mor düşleri aklımın
karanlık bir tünelde değer dudaklarıma
değer de örtmez üstümü gecenin körü
açsan şimdi kapıyı açsan
açsan şaşırsam sarılsam sırılsıklam boynuna
uyuyabilir miyim bilmiyorum
azalmayan yolların aşk ziyasından
seni seyrediyorum.