Aşka Dair

senle çıkarken yola bilyordum ki başımdaydı bela
gasp eddiğim ümitlerimi almıştım yanıma
ve sonradan alışırım diyordum her ihtimale karşın
sen olmasanda yanlızlığa
seninle ıslatacaktım ki hayallerimi
yeşertecektim işte ekmiştim seni içime
ela gözlerimde görecekti herkez
dünyamdaki kırları bahceleri bir de sahilleri
kumdan kaleler yapacaktım
boş vakitler sığdıraktım yarınlarıma
börtü böcek saracaktı her yanımı
anlaşmıştık rüzgarlada dokunmayacaktı gelinciklerime asla
soğuk pınarlar akacaktı memleketimde
kana kana içsin diye ak kuzular
uzanıken üstünde yem yeşil olacak çimlerimde

ve şimdi sessiz bahcelerdeyim
son bahar gecmiş üstünden kışın vakti yakın
canım yanıyor bana acıyan sa rüzgar
tenime doluyor ya
bir okadar soğuk bir okadar hain
umrumda değil işte lakin
üç çatal meşe altında kara toprak
nasılsa yaşamak bir gün bu tecellide
işte hak
apdestim tam ağzımda duam hakk sevgiliye bak
ya aşk gel artık verdiğin umudu boynuma tak
lakin olsun feryat yok sessiz usuldan
merak edme
o tekmeyi gururuma bırak

tesellin yoksa eğer git
martılar söylesin bana şarkılarımı
döksünler uçurumlardan hazanlarımı
anılar dönerken feryatlara
ezilen ruhumdan çekip çıkartacakmı
acılarımı...