Aşka Dair 9

I

Yine bir gidişin mektubu
Dolmadan boşaldı ellerim
Kim bilir ki
Ya da kim anlar ki
Sevda bana kümüsün
Neden uğramaz ki
Uzandığım eller neden hep ırak
Sevdiğim kalp neden bana uzak

Sevmesini mi beceremiyorum
Yoksa lisanım mı noksan
Yüz hatlarım mı fena

Bakmadık ansiklopedi kalmadı aşk
Nedir benim hastalığım
Aşka kısır mı benim kalbim
Halim

Hani sevda adamıydın sen şair
Hani en güzel aşkların limanı
Tebessümünle övünürdün hep
Kaşlarına el atan kirpiklerin
Aşka dair sözlerin vardı hani
Aşk seni terk mi etti

II

Hiç bulmadığım nasıl terk eder
Nasıl çeker
Ömür mü yeter
Çeker mi bu sevdayı vinç
Zincirler vurulsun
Gül kurusun
Gün yok olsun
Bulut karasın
Varlık yansın
Beni sevmeyecekse aşk
Melekler bana acısın

Zembile sarın
İncitmeden indirin
Koyuverin bir gece yarısı
Müzeye konmuş bakılık aşkı

Sarardım, soldum dünya
Dargınları oynuyorum bu hafta
Adını unuttuğum sokağın
Bilmem ne sahnesinde
Bir ben
Görünmez solist aşk
Birde gölgem eşlik ediyor

III

Ben hiç hasreti bilmedim
Sevgiliye içilen
Genze çekilen
Mideye kurulu tahta
Cuk diye oturan
Önce sevdiren
Sonra terk edip
Özlemini çektiren
Hasret

Temassız dokunuşlara avundum
Görünmez bakışlara
Tadılmaz hislere
Ve sana aşk
Sana kavruldum
Beyaz nohut'un
Sarı leblebiye kavruluşu misali

IV

Zamana yenik düşen gıcırtının içinde
Kapı önümde
Sallanıyor sandalye
Aşkın beni salladığı gibi
Ey gökyüzü ve yerin dibi
Ve bilmediğim âlem
Gideceğim cehennem
Affınla cennet
Aşk artık bana merhamet et!