Aşka Kan-ma-mak

bağrına ateş düşürmüş canan
hasretiyle yakmış, bendi yıkılmış tahammülün

hakikatte yalan eylemiş nar-ı ateşi
aşkın alevine yokmuş dermanı suyun

gönül, zafer-i mükafatı yanmakta görmüş
tükenmezmiş kaynağı çırpıntıyla atan kanlı gönlün

felek dönmüş, gündüzleri gece bilmiş can
tüm ruhuyla baksa ne çıkar, aynanın tersi olmuş gördüğün

rüya'nın kalbi hüsn ü aşk dilenirken mavi'den
avuçları boş kalmış, taşsa da yağmuru göğün

gül bahçesinden bir diken koparmış canan
batmış ellerine canın, kanamış tüm renkleri sevda gülünün...

09.12.09