Aşka Karşın
Uzanıyor ellerim,
Aydınlığa...
Çalıyorum güneşi, girmesin pencerene ışık
Ben çaldıkça bir şeriat ellerimi kesiyor
Bin yağmur ağlıyor...
...Ve ben koşarak geçiyorum Pazar sabahları evinizin önünden
Sabahçı kahvelerinde aşkımızı tazeliyorum
Kahvehaneci sürekli borcumu hatırlatıyor
Yoksulluk yine çelme takıyor
Ve aşkımıza haciz geliyor...
Bende, biraz düş, biraz umut
ve cebimde gümüş bir tabaka.
Aşkımıza karşın, bir eskiciye kurban gidiyor...
Çok teşekkür ederim Nigar Baran ⺠tavsiyeniz de için ayrıca teşekkürler.
Duru, içten dizeler
Tebriklerimle 👍
Sadece ufak bi tavsiyem şiirin sonlarına doğru olan şimdiki zaman eklerinin ard arda olması okurken biraz duraksatıyor