Askere Mektup

Gözlerden düşen damlalar çoğaldıkça
Sıla sevgili gelince akla
Bir de ana vardır ki unutulmaz asla
O an sıkıntılar basar hani ya

Ama gün sayılıdır
Geçer gider bir birini kovaladıkça
An gelir tek bir satır düşmez kalemden kağıta
İşte o an yıkılır bütün dünya başa

Hasret doğaldır gözler doldukça
Hele gece olunca tek başınaysan karanlıkta
Tekmil vermelerin yumrukları çoğalır ay ışığında
Düşündükçe patlar şamar gibi suratına

O an naralar sessiz kavisler çizer kulağında
İsyan yakındır fırtına başlar yüreğinde
Şimdi sıkı tut kendini
İhanet ve nefret sevgi ise inkar
Sakın bunlardan kendini

Aklına takma

Bırak nizamiye kapısında
Soy beynini oracıkta
Çıplak girmesine izin ver
Bedenin kalsın yanında
Gir içeri
Aslanlar gibi sen de bitir görevini
Ben bırakmam seni
Küçüklüğündeki gibi hep yanında