Askıda Bir Sevgi

kalbimi astım bir dar ağacına
öldü orada bir kaç zaman sonra
tek tük cılız bir gayretle atmaya çalışsa da .

atarım dedim seni dinlemedi
yakarım dedim umursamaya bile yeltenmedi
vefalı vefasız kondu her bir çiçeğe
arı gibi çalışkan gidip, hep bitik döndü .

bak bu defa yapma dedim
artık olmaz kanma dedim
kendini tut beni yorma dedim
gitti kondu bir kabağa...

bizim prens yine oldu kurbağa!

ey kalbim bir dur
boş kal üç beş ay ne olur
sevmek kolay belki kader sana bir hak edeni bulur
dedim ama nafile
al sana gece al sana sindirella !

bizim pabuçlar yine elimizde döndü çarığa!

sen beni bilmez isen
ben seni sayıp gözetirken
gel aman etme eylemelerime bakmazsan öyle
sallanırsın işte şimdi dar ağacında!

ve ben sensiz yine bomboş
yine anlamsız kalsam da,
Rapunzel saçlarından vaz geçer miydi
düşün artık ne kadar zor sevmek benim için...
bu yüzden asılı kaldın sen orada.

ya pamuk prenses;
yedi cücesini de bırakır mıydı onca sevilmişken...

bir öpücük müydü onun tek ihtiyacı olan?

ama can meselesi
hayat memat dedikleri...

sen sevmeye devam ettikçe
beni asıyorsun her defasında.

ormanda solunum cihazına bağlı yaşatıyorsun...

bir yanlış;tek yanlış
ama senin hesapların hep yanlış
hangi muhasebat kabul eder sıfırı her defasında!

işte beni kışkırtan
yüzüme gözüme her defasında bulaşan
temizlemesi gün ay değil hep hep yıllarımı çalan
bu senin utanmaz acizliğin kaçıncı hatan

gömemedin beni bir türlü diye
kaçıncı acımasız vuruş kaçıncı heban...

tam topladım derken tüm ev darmadağın
kapatıyorum gözlerimi
farkında değilim solumun sağımın
bu düşen tansiyonum değil
hayallerim,benim güzel sıcacık sevgi toplarım
boşluğa düşerlerken bile ne kadar güzel
ışıl ışıl granül gibi akıyor parlak tanecikler...
kollarım halsiz galiba yığılacak bedenim,
bir tuhafım.

uyuyan güzel görse kıskanırdı beni ya.
(benim için tüm masallarda son sayfaya gelindi)
merak etmesin ben bir daha uyanmayacağım.