Aşkımın Güneşi Doğdun İçimde

Aşkımın güneşi doğdun içimde
Sevdiğim gönlümü vermeye geldim
Aşkın odu düştü yanar döşümde
Senin ay yüzünü görmeye geldim

Unutmam yattığın ağaç beşiği
Takılıp düştüğün tahta eşiği
Küçükten gönlümüz gönül etmişti
Karanlık dünyamın oldun ışığı

İki gönül bir can can canan oldu
Küçük yüreklerde kan yanan oldu
Zorunlu araya gurbet girince
Bu aşk bitti diye son sanan oldu

Kavuştu gönüller yüce yazgıda
Aşkımız büyüdü sözde ezgide
Ufak tefek yara aşkı yıkmadı
Ömür boyu gitti aynı çizgide

Sevdiğim aşkımız uçup tozmasın
Kötüler arayı açıp bozmasın
Temiz aşk ibadet Allah katında
Yüce Mevlâm kötü seçip yazmasın

Aşk odu tatmadan gönle girilmez
Aşkımız ölürse anla dirilmez
İlâhi aşklara ermek istersen
Aşık olmadan asla erilmez

Yaşandı yaşanır gerçek bir sahi
Bu aşk olsun bir gün aşk-ı ilâhi
Kalbimiz yandıkça yansın birlikte
Allah Allah deyip dönsün billâhi

25/03/2011