Aşkımız....!

Duymaz oldun gönül feryadını.
Kıramadın lanet olası, o inadını.
Sanırım dolduruyor miadını;
Son demlerini yaşıyor aşkımız.

Örnek olacaktık güya sonrakilerine.
Benzetildik hep, hint kumaşı dediklerine.
Paha biçilemezken o eşsiz değerine.
Tedavülden kaldırılmış, aşkımız.

Görenler herkesten farklı sanırdı bizi.
Halbuki, onlardan farklı yoktu yanımız.
Fireni patlak kamyonlar gibi.
Allah'a emanetti aşkımız.

Farklı değerleri katıverdik, bendimize.
Mutlu olmayı yediremedik, kendimize.
Yan etki yapar; dokunur bize.
Kullanım tarihi geçmiş aşkımız.

Ne dünü vardı, ne yarını olacak.
Ne arayanı nede soranı kalacak.
Belkide bir elveda ile son bulacak.
Yere göğe sığmayan aşkımız.

Son zamanlar morali bi hayli bozuk.
Rengi ise kaçmış, eskisinden soluk.
Hasret yüreğinde, buzdan bir doruk;
Buz dağına çarpmış gibi aşkımız.

Mecali kalmadı sana yalvarmaktan.
Esiri oldu gözlerinin, bıktı ağlamaktan.
Hamalıyken gönlünün, yıldı taşımaktan.
Emrine amade ettiğim aşkımız.

Eski neşesi kaçıp gitmiş yüzünden.
Bir türlü kurtulamadı hüznün elinden.
Yaka silker durur, elalemin dilinden.
Tadı tuzu kalmayan aşkımız.

Görevini tam anlamıyla ifa etti.
Bırakıp ta gidişin, ecelime; kifayetti.
Sana koşarken birden çark etti.
Rotasını şaşırmış, aşkımız.

Leyla ile Mecnun'dan almış icazetini.
Gözlerinde tamamlayıvermiş hicretini,
Aşk kervanından çekip almış merkebini;
Umduğunu bulamadan, aşkımız...

Ve; Aşk sekteründen çekmiş elini;
Karaborsaya düşmüş aşkımız...

Sevipte kıymeti bilinmeyenlere, hediyem olsun..