Aşkın Adı Yok

umutlarımı ek tim toprağına
bulutlar küstü bize yağmadı yağmur
yeşermedi gül nergisler sevgimiz solgun
sana geldikçe engeller çoğaldı yol muzda
sevgi tebessümü çoğaldıkça gözlerimizde
yadı yüreğimizde umutlar
ellimizde bir avuç toprak
yetmiyor gözyaşı lan fidan dik meye
güneşsiz kaldı bağımız bahçemiz
doldu yaban otları yeni filiz vermiş aşkımızın arasına
gidelim güneş güren dağlara
uzanalım korkusuz sırtımız dağda yüzümüz aya baksın
yeni doğmuş yıldızları sayalım
ölüm bize gelmeden
göğsümde sebepsiz bir sancı
gözümde gizliden süzülen yaşlar
dağlar bile dar geliyor sevgimize
kaçak bir mahkum gibi bir korku şah damarımdan yakın ensemde
ellini bırakmaya korkuyorum bir daha tutamam diye sıkıyorum