Aşkın Bırakıp Bırakacağı

bahar sinmişti ilk aşkların bıraktığı mirası bize
şafak giysili ten gözlerimizde hüznün kehribarı





okşadıkça nergis kokan ten / ürperdi / gül koktu gece
içti hezâr aşk şarkısını / su yürüdü gecenin açgın gülüne





yürüdük birlikte şiirli göğün aşk kuşağını / dilimizde ağı tadı
ve aşkın bize bırakıp bırakacağı:




ıssız ve sızılı tenhâlarıydı...






bilmeliydiniz bunu oysa:





şimdi lâle ağlar hâle gözlerinizde hâlâ o gece
oysa biz


aşka boyun eğmiştik sadece...