Aşkın Hazzına Erdim

Akıyorum, su gibi bulutlardan toprağa
Bendime sığamadım, selden sonra taşarken.
Yağdım, bir sevda oldum, güller açan o bağa
Hazzına vardım aşkın, damla damla düşerken.


Kifayetli olmazdı konuşmayan dudaklar
Can atarken benlikler beraber biz olmaya.
Belki şahit olurdu, saçlardaki o aklar
Heceler koşar adım, can veren söz olmaya.


Duygular darmadağın, her biri bir tarafta
Akıl göğün arşında, gönül talihe dargın
Bu gün özüm bulanık, aklım kaldı arafta
Dünya çöktü omzuma, ruhum o kadar yorgun.


Gönül hazza ererken koyu mavi bir düşte
Aklıma daldı birden, kedersiz çocukluğum.
Dünyanın tüm huzuru, demetlenir gülüşte
Kim bilir son nefeste, anlaşılır yokluğum.