Aşkın Her Hâli

Her hâle bürünen kalp çığlıklarım
Koşmalardan uzak tekil şahıslarda
Elveremez oldu heyecâna yakınlığım
Gün batımı seyrinde senli kalmalarda...

Aşkın her hâli yaşandı sandığım günler,
Yüreğimi yakıp, kalem ağlattığım
Ki dargınlığıyla barışıp,
Adaş olduğum geceler
Duyun artık!
Duyun!
Yaşanmamış bir hâl varmış...

Yaşanmışlıklarımla tüm iken siz,
Aşkın a hâli, b hâli, c hâli
Her neyseniz!
Ömür bir harf ile bütünleşti...

Limana son kez yanaşmışlığımdır bu,
Hovarda yüreğimi suya demir atmışlığımdır,
Rota çevirmişliğimdir, başka yer aramaksızın!
Rotam şaşmaksızın bu hâle bürünmüşlüğümdür...


Şimdi aşkın hangi hâlindemiyim?
İyi hâlindeyim sanırım...
Aması şu ki,
Bir kaptan yüreğidir belki bu cevap...
Umutsuz düşünmekten yana olmayan,
Kendisi için değil elbet!
Asilce bir ölüş olmasa dahi,
Tek kalmayı göze alan!
Asilleştirilen bir yalnızlık hükmünde...

Tüm bunlar olmamışlığında kalsın şimdi,
Ki bu hâl süregelsin seninle aşkın her hâli...

Ceketsiz üşüyordum,
Ergeç yağacaktı yağmur,
Riyakârlık bulutları üzerimdeydi!
Ellerindeki çiğ damlalarıyla okşadın,
Nihayetinde şimdi yaşama sevinci her yanım...