Aşkın Ihanetiymiş Ayrılık

// ayrılığı kolay mı sanıyorsun?
kalmasını beceremedin..bari gitmesini bil... //

ayrılık.. zamansız ölüm gibi
anlamsız cümlelerde boğuşan...
sessiz köşelerde ki çığlıkmış..
kimi sokak aralarının
kimi uçan kuşların
kimi hırçın dalgaların şahitlik ettiği hazan...
uzadıkça giden .. aşkınsa hiç bitmediğiymiş
şimdi ne şarkılar anıyor seni
ne de köşe başları...
oysa ki gözlerinin rengindeymiş ayrılık
şiirlerimin dizelerinde..
olmayan sabahın gecesiymiş
bitmek bilmeyen yokuşmuş ..
yürekler de lal olmuş dil..
gözler de dumansız ateşmiş ayrılık..
her mevsimin bir başka aldattığı
koyu bir karanlığın busesiymiş ayrılık

sen de istemezdin değil mi?
böyle apansız..
sen doyamadığım ..
kavuşmadan kaybettiğim sevgili..
ben de yaslandım yalnızlığın duvarına
yüreğinin sıcaklığını yitirdim gözyaşlarımda
ve ayrılık;
parmaklarımızın birbirine ilk değişinde
gözlerimizin ilk birbirine dokunuşunda başlamıştı oysa...

bitti..ve anılarım dün gibi çöktüler yaşlarıma...
şimdi sen değil ayrılık tutuyor ellerimden
şimdi sen değil yalnızlık sarıyor bedenimi
ve...dudaklarımdan süzülüyor karanlık
oysa ne zor şeymiş şu ayrılık be sevgili..
ne zormuş...
anladım ki..
tüm sözlerin tükendiği
aşkın ihanetiymiş 'AYRILIK'..