Aşk'ın Ölümü

aşka ne çok çığlık biriktirdim.
her nefret tarlasına bir tohum ektim.
bir anda yaktım senliğimi,sendeleyişlerimi...
çektim hesaba kendimi,
aynaya sordum tüm suallerimi.

kin değildi,öfke değildi.
pişmanlık mı ?
hiç değildi.


sevdi ya yürek,katlandı beden,
anladım!sevince bir şey gelmezmiş elden...
...

ama öldün!
ölümünü düşündüm,
içimde ölüşünü...

sonra beyaz sayfalara siyah lekeler döktüm,
mezarına taş duvarlar ördüm.
ardından,
toprağına döndüm.
gözyaşlarımla suladım toprağını,
içtenlikle okudum dualarımı...
ve;
uğurladım seni..
senden artakalan tüm yalan sevdalarını...


//ölümün yakışmadı aşk'a,
aşk/ım yakışmadı sana....//