Aşkın Rengini Koynumda Besledim

gitme...
dön demeye dilim varmazken
açık söyle
nedeni giden geri gelmez

gel desemde
bir adım yürüsende
artık ruhuna işlemiş gidişin
gelsende ruhunda kalmış gitmişliğin

yaşadığın yeri özlersin
konuşamam karanlıkları
içimde doğan ışığın karanlığında sevmiştim
sen hala aydınlıkta ne ararsın gülüm
geceden kalma ışığın yansın

önemli olanda
karanlık içinde ışığı yaşatabilmek
yaşarken zamansız anlarda aydınlık olsada
kapanan gözlerin şevki olmaz
her şey dos pempe görünsede
cesaret yürek lazım sevmek uğruna ölümü

her yürek taşımaz zorlu yolların kahrını çekemez
sevgi duvarına dayanacak gönül rüzgarı eserse
çift çatal yürek gerekli
zorlu sevdanın güzelliğine erişmek kolay olsaydı
tarih yazacağı aşkları hiç yazmazdı
anlatılmazdı
sonsuzluğa uçanları

el açarsın Tanrıya
koynunda beslediğin aşkın rengini ateşinle soğutursun
karanlığa düşen yıldızlar boş sevdalara uçarsan
dayan sevdanla gücünle

korkma zorun devrimi sevda güzeli
sevgi doruğuna çıktiysan
dolu dizgin koşarsın
insan yüreğiyle kalınca

benden selam olsun
ufuklu aydınlık yollara
aşkın rengini koynumda besledim
aşkın rengi mavi mi?

28*01*12*Karataş