Aşkın Sen Hali

'toprak gibi, hasat gibi, aşk gibi bir son istediğim. sadece ellerine bir tutam gül kurusu bırakıp senli bir ölümdü tek beklentim. gerek olan sensin bana, gerisi sadece boşluk demek..'




kardı, maviydi hep düşlerde yetim,
ardın sıra toprak yağardı, sen kokardı
çizilen tüm fotoğraflar üzerine ,
adın kazınırdı ...


bir tutam yağmur bulutu bırakıp gözlerime,
tüm aldanışımla sana sesleniyor geceler.
sonrasında seferinden hiç dönmeyen bir gemi oluyorsun,
suskun denizlerime düşünce günce.
bekleyişlerim ve seslenişlerim sanadır,
bilemedin. 
hiç bilemedin belki ama
ben hep seni sevdim hayatta,
ki; 
gülüp geçmek de vardı !
ama bir türlü beceremedim...


her gece sağır bir dünya,
ağır aksak bir tebessüm 
ve dilimde onca sitem.
göz cansız,
dil umarsız 
ve sorgular hep aynı dudaklarımda.


geceyi sandığımdan çıkartarak,
nilüfer kokulu bir şarkı eşliğinde usulca kucakladım
sonrası yine sensizlik oldu düşlerimde,
sonrası yine ve yeniden yalnızlık ..



//şimdi;
elim ayağım kör kelepçe ..//



kimsesiz bir yazgıdır yokluğun ayazlarda
sensizlikte büyüyen bir ur gibi kalbimde,
acıtır canımı, yakar canımı şiirler
hüzünler ve hüzzam makamı
yakar ve kanatır yalnızlığımı..


anlıyorum şimdi;
tüm renklerin neden kırmızıda birleştiğini.
bu bir kıyamet
bil ve ne olur anla,
bu şiirlerin hepsi düşlemimizdeki maviye, 
kırmızıya çalarken gidişin.


//sesin flu, gözlerin kadar uzak kaldı yalnızlığıma !//



sensiz yaşayan bir ruh
gidişinle çiğnenmiş bedenim
hadi kalk,
birlikte ölmeye gidelim


ya da sen dur
ben sadece sana öleceğim...